Het verhaal van Wouter Roelofsen

Beste lezer,

Wouter J. Roelofsen is mijn naam. Ik woon in Hellevoetsluis en heb sinds Juni 2003 een Trax Corpus met stoellift en kantelfunctie.

De hoofdreden waarom ik ben overgestapt van een conventionele scootmobiel naar de elektrische rolstoel Trax is dat ik met de scoot te vaak ben gevallen, de instabiliteit daarvan (de Trophy Booster 5) heeft er voor gezorgd dat ik mijn beide heupen gebroken heb. Nadat ik voor de tweede keer een heup brak was voor mij de maat vol en ging ik via het internet op zoek naar alternatieven.

Het was ook in die tijd dat ik op het winkelcentrum van Hellevoetsluis een Trax tegen kwam. Ik maakte natuurlijk een praatje met deze persoon en die verzekerde mij dat ik nooit in aanmerking zou komen voor zo’n Trax. Hij zei dat de gemeentes in de regio deze “dure” rolstoel slechts in uitzonderlijke gevallen zouden uitgeven. E.e.a. wist deze persoon omdat hij zelf deel uitmaakte van de WVG van één van deze gemeentes.

Nu ben ik nogal vooruitstrevend in deze dingen en laat mij niet zo makkelijk afpoeieren of met een kluitje het riet in sturen. Ik heb de stoute schoenen aangetrokken en dus een Trax aangevraagd bij de afdeling WVG van onze gemeente. Na maanden van touwtrekkerij had ik het voor elkaar dat ik een proefrit kon gaan maken met een Trax. Er was een ergotherapeut bij aanwezig die advies uit moest brengen aan de WVG. Die ergotherapeut was diep onder de indruk van de kwaliteiten van de Trax en bracht en positief advies uit aan de WVG. Eindelijk na 9 maanden had ik mijn Trax en kon ik me helemaal uitleven in de vrije natuur. Ik heb hem nu net een jaar en heb er bijna 3700 km mee gereden, alle superlatieven die er over de Trax bestaan zijn waar. Het is werkelijk een uitkomst voor de gehandicapte die er van houdt om de natuur in te gaan. Hij oogt robuust en als je van de geëigende paden afgaat zult je merken dat hij dat ook is.

Een heuveltje in Limburg of een zandduin in Soesterduinen en het strand in Oostvoorne, niets is deze krachtpatser teveel. Ik ben veel in het havengebied te vinden hier in Hellevoetsluis. Daarbij ga ik een drijvende steiger niet uit de weg. Veel van mijn kennissen bezitten een boot en ik ga hen daar ook gewoon met de Trax opzoeken.

Sinds de wandeling in Soesterduinen ben ik bij de Traxiotenclub van Hein Pelzer. Ik geniet iedere keer met volle teugen van de wandelingen en leer mijn grenzen te verleggen. Die van de Trax ben ik nog niet tegen gekomen.

Tot Trax.

Wouter J.…..