Beste lezer,
ik ben 39 jaar en moeder van 4 prachtige zonen van 14, 12, 5 en 4 jaar oud … allemaal Trax fanaat! Want ja zelfs mijn oudste zonen kunnen het zo nu en dan niet laten even te crossen met de Trax.
Ik ben sedert Oktober 2000 rolstoelafhankelijk door meerdere complicaties (o.a. door EDS) bij een bevalling van mijn 3e zoon. Daarna heb ik Post Traumatische Dystrofie en een Neuropatisch Pijnsyndroom opgelopen. Waardoor ik des te afhankelijker werd van elektrische rolstoelen.
Ik denk dat ik van alle Traxioten de minste moeite heb gehad met de aanvraag van een Trax. Binnen 10 dagen was de goedkeuring er van mijn WVG in onze gemeente. Mensen met visie die inzien dat een jonge moeder nog eens op een goede ,veilige en verantwoorde manier naar buiten kan met haar kinderen. De Trax is eigenlijk de enige rolstoel waarmee je 2 kleine kids op een goede manier kunt vervoeren. Ik heb dan ook zoals op de foto te zien is een aanpassing op mijn Trax waardoor een van de kleinsten op een stoeltje (voetsteun van de Trax, gepolsterd en gestoffeerd en voorzien van een extra rolgordel) kan zitten, terwijl zijn beentjes (omdat die van mij toch erg kort zijn;) nog netjes binnen de voetsteun van de Trax zelf passen.
De Trax is ook een boodschappen-vervoerder optima forma… wat je daar allemaal op meekrijgt is ongelooflijk. Maar ja, in een gezin met 5 mensen heb je dan ook wat te versjouwen, en als iemand een opmerking maakt over mijn “heftruck” dan zeg ik dat ik mooi meer meekrijg dan een lopende moeder! Probeer dat maar eens te dragen allemaal.
Ook gaan we regelmatig het bos in. En zoals een goed Traxioot betaamt… crossen en maar BLIJVEN uitproberen wat die Trax kan. OK, soms overschat ik ‘m, en het is ook al eens voorgekomen dat ik een taxi heb moeten bellen om ons vlot te trekken, maar goed, dat mag de pret niet drukken. Vooral in de Kitskesberg, een speeltuin in bosrijk gebied in Roermond, waar je een wel zeer steile heuvel hebt met houtspanen, is het helemaal kicken. Kids op de Trax en volle vaart er af. Probeer dat maar eens met je kids en een bolderkar te doen. No way.
En dat is nou waarom ik Trax verslaafde ben. Je kunt met een Trax zoveel meer wat met een normale rolstoel niet eens mogelijk is, ondenkbaar zelfs.
Toen ik dystrofie kreeg en handfunctiebeperkingen opgelopen had, was ik ook voor binnenshuis aangewezen op een elektrische rolstoel. De keuze was erg gemakkelijk. UITERAARD een Permobil. Een Entra. Hij gaat alleen zoooo langzaam…. 😉
Afijn, verder ben ik samen met een vriendin voorzitter van Aktiegroep Genoeg is Genoeg. We vechten voor de rechten van Chronisch zieken en Gehandicapten. Door ziekte en achteruitgang heeft dit enige tijd latent gefunctioneerd maar we zijn weer helemaal terug.
Er is 1 actie die altijd doorloopt: Iedereen bliiiiiiijjjjjjjjven overtuigen dat Permobil de beste rolstoelen maakt die er te krijgen zijn en dat je als gehandicapte echt een Trax en anders minimaal een Entra moet hebben!!!!! Je kunt niet zonder. Ik zou doodongelukkig worden want buiten dat de Trax een ontzettend gave, veelzijdige rolstoel is, voel je je er beter in. Ik ben 39 jaar en wel ziek heb wel een laesie maar wil wel actief zijn en er ook een beetje hip bij rijden. Ik heb gemerkt, sinds ik een Trax heb, dat mensen op een heel andere manier met je omgaan als je in een Trax buitenshuis bent, dan dat je in eender welke rolstoel je onder mensen begeeft. Het straalt iets uit, onafhankelijkheid, dat je wild kan en mag zijn en geen watje of behoeftige buitenbeentje bent. En dat maakt veel uit. Vooroordelen zijn er al genoeg namelijk.
Dus wat mij betreft: Iedereen in een Trax van Permobil. Sowieso geen enkele andere firma met zoveel service en visie. Ook al zie ik ze persoonlijk nooit, want ik heb in al die jaren nog nooit stukken gehad aan mijn mobielen. Dus Luc…. als je me leest…. GEWELDIG…SUPERTRAXIDYLLISCH.
Groetjes, en hopelijk een keer tot op een Traxiotenrit. Met 4 kids is het logistiek niet altijd even handig te komen voor mij, ook niet gezien mijn gezondheid, maar ik hoop toch snel een keer van de partij te zijn!
Justine…..