Traxioten in het spoor van de Bockenreyders……
“Ge zit hier in of bij un aaw kuffeeke. Dè kuffeeke issur al dik 80 jaor! Eigelijk al un paor honderd jaor, mar toen wast “un stille knip” òn dun andere kant. Ut hiet “Den Bockenreyder”. Bockenreyders ware un sôrt van bandiete en spookfigure, die jaore geleje hier op unnen bok dur de haai reje.
Achter “Den Bockenreyder” ligt dun Herdgang, un schôôn bos waor de Reusel dur strômt. Dun Herdgang is al meer as dûzend jaor oud. Tis nog ôôt eigendom gewist van de Tempeliers. Dè ware vurnaome minse die nog iet mee de Krûistochte van doen hen gehad. Dun Herdgang ligt ôk in ut landgoed “De Utrecht”. Dè is rûim 2700 bunder natuurschôôn, zoas ge dè ergent anders nie gemak tege zult kome. Dun eigenaar van het landgoed is naaw ASR Nederland. Ongeveer 600 m hier vundaon ligt de Flaos (“De Flaes”), un verrekt schôôn ven op de haai. En unne kilometer verderop liggut “Goorven”, dè net zô schôôn en schilderachtig is. Dur zen nog veul meer poele en venne, mar die zen ammel klender. As ge hier wilt wandele en ge wit de weg nie, dan hemme unne plattegrond van “De Utrecht” vurroe. Vur twintig eurocente zedde de man, dè kunde tegeswôrrig nog gin klèèn geld mir noeme…” (bron: http://www.indenbockenreyder.nl/ge-zed-welkom).
Vroeger gingen de Bockenreyders zittend op een bok over de hei, op 10 mei 2014 gingen de Traxioten op hun ijzersterke elektrische rolstoelen in hun spoor over de hei van Den Bockenreyder naar Netersel.
De eerste Traxioot die arriveerde bij de herberg op het landgoed De Utrecht was Jenny uit Hellendoorn. Rechtstreeks uit het revalidatiecentrum met toestemming van de arts wilde zij deze dag niet missen. In de regen arriveerde de ene naar de andere Traxioot, geholpen door de personeel van Den Bockenreyder welke een grote parasol als paraplu boven de hoofden van de Traxioten hielden. Hierdoor kwam iedereen droog in de veldschuur terecht voor een brabants kopje koffie en een heerlijke stukje vlaai.
Op het moment dat de Traxioten op hun ijzeren bokken vertrokken kwamen er steeds minder druppels naar beneden. De toch begon over een stukje rolstoelpad, dat enkele jaren geleden op initiatief van één van de Traxioten is aangelegd, richting de Flaes. Via een kleine omzwerving door het prodcutiebos van het landgoed kwamen we aan bij de Flaes. De Flaes is een prachtig groot ven waar veel watervogels broeden. De honden konden hier ‘pootje baden’ en de wandelaars konden even uitrusten van de eerste anderhalve kilometer die zij hadden afgelegd.
Na een leuk modderpad waar de Permobil Trax (X850) geheel tot zijn recht kwam bereikten we weer een stukje fietspad. Dit fietspad bracht de Traxioten naar de Flaestoren, een 25 mtr hoog bouwwerk, welke een prachtig uitzicht geeft over de Flaes en het landgoed De Utrecht. Helaas was en is de toren niet toegankelijk voor rolstoelers. Een enkele wandelaar ging de uitdaging aan om de toren te beklimmen, één zelfs meerdere keren omdat hij het fototoestel was vergeten. De Traxiotenrit werd vervolgt richting het Goorven, alwaar de honden weer konden genieten van het water en de Traxioten van de zon, die inmiddels weer voldoende scheen.
Via de Neterselse heide ging het gezelschap richting Netersel, alwaar men bij camping de Couwenberg van een drankje kon genieten van de middagpauze.
Na de middagpauze zochten de Traxioten het rolstoelpad te Netersel op, en verlieten deze uiteraard voor het echte werk na enkele honderden meters. De Traxioten gingen het ruige terrein in van de Neterselse heide. Halverwege de tocht over de heide, ging de kraan boven weer open en kon iedereen zijn regenpak aantrekken. Het bleek gelukking om slechts een flinke bui te gaan. Na de heide vonden de Traxioten via het landgoed De Utrecht weer haar weg naar de herberg ‘In den Bockenreyder’ alwaar een heerlijke uitsmijter kon worden verorbert.
Omstreeks 20:00 uur werdt de 23e Traxiotendag afgesloten doordat de laatste Traxioot de taxi richting Vlaardingen in reed.
Terugkijkend kunnen we zeggen dat de 23e Traxiotenrit in traditie van de voorgaande ‘wandelingen’ zeer gezellig en zonder problemen is verlopen.
Organisatie: Linda ‘Mous’ Mons & Michèle de Vries
