Traxdag Oisterwijk. 17 september 2005.
De nazomerochtendzon wekt in alle rust langzaam de natuur in Oisterwijk op zaterdagochtend. Rond half tien in de morgen worden de dieren aan de rand van dit prachtige natuurgebied gewekt door de eerste vroege ‘vogel’ uit Limburg, kort daarna stroomt de parkeerplaats bij Brasserie Kleijn Speijck vol met Traxioten uit het hele land. Ook een tweetal medewerkers van Permobil komen ter plaatse. Marcel kan meteen aan het werk om de Trax van de organisator rit klaar te maken. Even later komt ook het media circus langzaam op gang, NCRV televisie Man Bijt Hond, een tweede film productiebedrijf en de regionaal dagblad met fotograaf en journalist.
Om 10:00 uur, is de koffie klaar in de Brasserie, en onder genot van de Brabantse gastvrijheid ontstaat er een levendig gesprek onder vrienden die elkaar enige tijd niet gezien hebben. Buiten worden de eerste opname’s gemaakt voor het programma Man bijt Hond. De media aandacht eerder deze week in dagbladen en 2 maal op de regionale radio Omroep Brabant, heeft enkele mensen gelokt om op deze schitterende ochtend naar Oisterwijk te komen om eens te kijken wat de ‘hummer’ onder de rolstoelen allemaal kan.
Deze najaarsrit wordt door de media aandacht anders dan de voorgaande ritten, omdat er uit verschillende camera standpunten gefilmd dient te worden, krijgen alle Traxioten aanwijzingen van Esther – regisseur, journalist en cameravrouw van Man bijt Hond – en duurt het begin van de route wat langer. Dit drukt echter de pret in geen enkel opzicht, en stiekem dromen we allen over onze rol in de eerste ‘Trax Bond’ film.
Als alle opname standpunten zijn afgerond vervolgen we de route door de prachtige natuur (het tweede productiebureau maakt tijdens de gehele ochtendrit opnamen). Gelukkig heeft het de week voorafgaand aan de rit flink geregend, hierdoor is er voor de liefhebber – en welke Traxioot is dat niet – voldoende gelegenheid om een heerlijk modderbad te nemen. Het is wederom prachtig om te zien hoe volwassen kerels, bij elke plek met modder enkele jaren jonger wordt. Even later zien andere wandelaars alleen maar een stel ‘pubers’ in een rolstoel door de tuin van Brabant rijden.
Tijdens deze rit is er ook een speciale gast, Merle – enthousiast na de vorige rit in Oostvoorne – heeft ze Permobil zover gekregen dat zij speciaal voor haar een Trax hebben omgebouwd om haar te laten meerijden. Deze 8 jarige durfal beleefde de dag van haar leven en inspireerde menig volwassen Traxioot om zijn/haar grenzen te verkennen.
Langs de diverse vennen valt het op dat er een ‘vreemde eend’ in de groep huist. Bij diverse hellingen kan deze ‘vreemde eend’ niet zonder hulp omhoog of omlaag. Ondanks alle tegenslag straalt er een brede glimlach van het gezicht van deze ‘vreemde eend’. Maar toch roept het wat vragen op. Het is Michiel van Zon, hij heeft 5 dagen terug bij zijn gemeente een Trax aangevraagd, en was na een eerdere testrit compleet besmet met het Traxioten virus. Hij kon niet thuis blijven en wilde alvast proeven van zijn toekomstige mogelijkheden. De begeleiders namen Michiel graag mee op sleeptouw over de diverse makkelijke obstakels voor een Trax.
Het bekende spreekwoord: ,,een ezel stoot zich geen twee keer aan dezelfde steen”, was vandaag voor Michel Meinders een groot geluk. Michel heeft het voor het eerst gepresteerd om binnen 1 meter tweemaal zijn Trax in een 90 graden stand te krijgen. Tja, dat lukt zelfs een ……. niet! Oeps, sorry Ger en Marcel.
Door de filmambities van de Traxioten, wordt de ochtendrit – ongemerkt – flink ingekort. Het laatste stuk van de ochtendrit voert over een smal pad langs een prachtig ven. Een pad waarbij diverse boomwortels de vering van de Trax tot zijn recht laat komen, maar ook waar hellingen, stronken en heuvels de vaardigheid van de Traxioot test en laat groeien. Omstreeks 14:30 komt iedereen in goede gezondheid en dol van enthousiasme weer aan op het terras van de Brasserie Kleijn Speijck. Alwaar door de sponsor Permobil een heerlijke lunch wordt aangeboden.
Na de lunch staat een tweede kortere rit, en een nieuw media circus op het programma. De regionale televisiezender Omroep Brabant en het productiebureau TV8 gaan opnamen maken voor het regionale journaal. Tijdens de lunch worden niet alleen de Traxioten en begeleiders maar ook diverse Trax’en opgeladen.
In de middagroute volgen de Traxioten eerst een stukje van een semi-verhard rolstoelpad, maar duiken daarna vol overgave in de modder, onverharde en nog niet bestaande wegen. Helaas blijkt ook hier dat de land eigenaar graag hindernissen opwerpt voor fietsers, brommers en natuurlijk rolstoelen. Gelukkig is dit voor Traxioten dubbel genieten. Door een nog niet ontgonnen stukje natuur, kunnen ze gemakkelijk hun weg vinden.
Midden in de natuur worden weer diverse opnamen gemaakt en enkele interviews afgenomen. Wederom verbazen de overige wandelaars zich over de mogelijkheden van de rolstoel en het vertrouwen dat de gebruikers hebben in ‘hun’ stoel. Even later wordt voor het oog van de camera de modder weer opgezocht….dat een modderbad zeer gezond is duidelijk waarneembaar aan de gelukkige gezichten van de Traxioten.
Na afloop is het lekker napraten en genieten in de late middag zon. Daar blijkt ook dat de Trax gelijk is aan een energie drank. Een groepje dames aan een tafeltje, kijkt met verbazing naar het geheel en – naar eigen zeggen – voelt de energie die in deze groep zit. Als zij enkele verhalen horen, vragen zij vol ongeloof of wij bovenstaande werkelijk kunnen met ‘onze’ rolstoelen…voor de zekerheid kijken zij ‘morgen’ toch even naar het Omroep Brabant Journaal.
Uiteindelijk wordt omstreeks 21:00 uur de laatste Trax in de auto gereden, klaar om naar huis te gaan, klaar om gewassen te worden.
Wat wij hebben achtergelaten in Oisterwijk, zijn gezellige ontmoetingen, positieve beeldvorming, diverse voet- en bandsporen en natuurlijk wat zand in de brasserie. Wat blijft zijn de prachtige herinneringen…..
Tot onze volgende wandeling, tot Trax
Organisatie: Michèle de Vries
