Het verhaal van Michèle de Vries

Beste lezer,

Mijn naam is Michèle de Vries, 46 jaar (1967) en werk o.a. als adviseur/specialist bij Rabobank Nederland, ben daarnaast actief bij diverse stichtingen en verenigingen, heb zitting in de Raad van Commissarissen bij Stichting De Duinen en ben op dit moment ‘voorzitter’ van de Traxiotenclub. Door de progressiviteit van mijn spierziekte ben ik rolstoel gebonden en lever ik al ruim 34 jaar elke keer een leuke activiteit in, zoals paardrijden, fietsen, zwemmen, fitness, wandelen en nog veel andere activiteiten.

Zo’n 20 jaar geleden kwam ik in mijn eerste handbewogen rolstoel terecht. Hierdoor kreeg ik mijn ‘vrijheid’ weer terug en maakte ik lange ‘wandelingen’ van zo’n 20 km. Verder speelde ik rolstoel badminton en kon ik bijvoorbeeld weer met mijn vrouw naar de stad. Enkele jaren later werd de handrolstoel omgeruild tegen een elektrische scooter. Dit was een INCA Sprint, max. snelheid 20 km p/u en een actieradius van 100 km. Door deze eigenschappen kun je grote afstanden afleggen met dit model (in twee jaar ruim 15.000 km). Echter buiten de verharde weg of bij een stoeprand had je een probleem. Nadat ik een paar keer met deze scooter achterover uit de auto ben gevallen ben ik opzoek gegaan naar een meer geschiktere stoel.

Op een beurs had ik een off-road model zien staan, maar volgens een adviseur bestond deze stoel niet. Na enig speurwerk op Internet kwam ik in contact met Permobil toen nog in Helmond (tegenwoordig in Kerkrade). Van hen kreeg ik op korte termijn een Trax (enkele dagen tot mijn beschikking) om uit te testen of het iets voor me was. Natuurlijk heb ik de adviseur direct betrokken bij deze test activiteiten. Deze korte test periode had vele speciale momenten. Het was voor mij weer mogelijk om op plaatsen te komen waar ik al jaren niet meer was geweest. Ik kon weer van de verharde paden af, en de bossen in. Het was zelfs mogelijk om van de onverharde paden af te gaan, greppels, takken, modder noem maar op. Al deze ,,normale” dingen die sinds mijn 12de steeds beperkter werden, waren weer mogelijk. Je begrijpt ik kon mijn geluk niet op.

De eerst volgende werkdag ben ik met een brede glimlach en pret oogjes op pad gegaan naar de lokale overheid. Burgemeester, Wethouders en natuurlijk afdeling sociale zaken (toen Wvg tegenwoordig Wet maatschappelijke ondersteuning) om mijn onlangs opgedane ervaring met hen te delen. Ook ben ik met de stoel naar de revalidatie arts en ergotherapeut geweest. Deze hebben samen met mij een rapport geschreven en dezelfde week heb ik een aanvraag ingediend bij de gemeente. Daar kreeg ik te horen dat zij van de ‘hofleverancier’ Welzorg inmiddels globaal wisten wat de stoel zou kosten maar dat deze niet kon worden geleased. Gelukkig kom ik uit een gemeente die erg meedenkt met de ‘klant’, en binnen een zeer korte periode kreeg ik een beschikking in huis dat zij besloten hadden om een financiële bijdrage te geven voor de aanschaf van de geweldige rolstoel Trax.

Inmiddels ben ik alweer 6 jaar op pad met mijn tweede Trax, een Permobil X850. De oude Trax doet nu dienst als trainingsstoel bij Stichting Hulphond. Zowel met de oude Trax als de nieuwe X850 heb ik al vele, vele kilometers afgelegd. Niet alleen in Nederland maar ook in Duitsland, Oostenrijk, Frankrijk, België, Spanje, Zwitserland en Tsjechië. Natuurlijk zijn er ook de nodige kilometers gereden met de Traxioten. Na het eerste telefoontje van Hein was ik erg enthousiast maar tot op heden heeft de Traxiotenclub mijn verwachtingen elke keer weer overtroffen.

Over verwachtingen overtreffen gesproken, ik heb nog een leuke ervaring. Op een avond op de 3de dag van een 14 daags verblijf in Spanje brak de stuurkabel van mijn Trax. Daar gaat je vakantie denk je dan, weg vrijheid. De volgende ochtend omstreeks 10:00 uur contact opgenomen met Permobil in Helmond. Gemeld wat er aan de hand was en waar ik op dat moment stond. Binnen 60 minuten werd ik teruggebeld, met de vraag of ik met mijn Trax naar Barcelona zou kunnen komen, dat was geen probleem. Direct vertrokken naar Barcelona kwamen wij omstreeks 16:30 aan bij de Spaanse importeur van Permobil. Daar stond een monteur klaar om de defecte onderdelen te vervangen door onderdelen van hun showroommodel. Om 18:00 uur was de Trax gemaakt, gepoetst en gereed voor de verdere vakantie. Voor zo’n geweldige hartverwarmende service zijn geen woorden te vinden.

Je begrijpt dat ik zeer tevreden ben met de service van Permobil maar ook met de kwaliteit van de rolstoelen die zijn produceren. Zo enthousiast dat ik onlangs (december 2010) ook een Permobil C500 in gebruik heb genomen. Deze stoel gebruik ik voor binnen en op het werk bij Rabobank Nederland, want de Trax is beter geschikt voor buiten. Desondanks heb ik de Permobil Trax jaren op het kantoor gebruikt, tot ik de beschikking had over een Permobil C500.

Groetjes

Michèle…..